ورزشکاران از همان روز اولي که وزنه را براي اولين بار لمس کرده و در کسوت ورزشکار رشته هاي قدرتي در مي آيند در بمباران انبوهي از شايعات و خرافات و ادعاهاي غلط و بي پايه و اساس قرار مي گيرند و به جرات مي توان گفت که سر در گمي در مورد مسائل مختلف مطرح در ورزش هاي قدرتي نيز از همان اولين روز تمرين آغاز مي شود.

از اين بابت مطمئن هستم که شما هم سر درگمي در مسائل حساس اين ورزش از قبيل دز مصرف داروها، ميزان مصرف پروتئين و غيره را به کرات تجربه کرده ايد و همچنين از خرافاتي که در اين ورزش شيوع کرده است و از تبعات منفي عمل کردن به توصيه هايي که ريشه در خرافات دارند نيز بي بهره نبوده ايد.
از مهم ترين و از شايع ترين اين خرافات مي توان به تاثير منفي تمرين با وزنه بر رشد قدي، کم شدن قدرت **** در اثر تمرين با وزنه، استروئيد بودن کراتين، بي ضرر بودن اکسي متالون!!! ويتامين بودن اومادرين!!! اکسير جواني بودن پني لالانين!!! و غيره و غيره اشاره کرد!
در صورتي که تمرين با وزنه بر قد آدمي تاثير منفي مي گذاشت قد آرنولد و قد قهرمانان طراز اول وزنه برداري جهان بايد در حد و اندازه کوتوله هاي قصه هاي مادر بزرگ ها و پدر بزرگ ها مي بود که نيست!
اگر تمرين با وزنه تاثيري منفي بر عملکرد **** آدمي مي گذاشت تمامي ورزشکاران وزنه بردار و پرورش اندام کار جهان مي بايست عقيم يا ناتوان **** مي بودند که نيستند!
اگر کراتين استروئيد مي بود بايد تاثيري همانند استروئيدها از خود بر جاي مي گذاشت و از طرف آژانس جهاني مبارزه با دوپينگ نيز تحريم مي شد که چنين نشده است!
اگر اکسي متولون بي ضرر مي بود در چنين سطح گسترده اي شاهد بروز عارضه نوک سينه و نارسايي هاي کبدي در ورزشکاران ايراني نمي بوديم که شاهد بوده ايم!
اگر اومادرين ويتامين مي بود اينهمه ورزشکاري که از نمونه هاي قلابي و اصل اين دارو استفاده کرده و به نتيجه اي همچون جوش هايي به اندازه گردو و فندق در تمام بدن خود رسيده اند در به در دنبال راه فرار از اين دست اين عارضه نمي بودند که متاسفانه هستند و راه هم به جايي نمي برند!
البته منظور حضرات خرافه پرداز و شايعه ساز از اکسي متالون، اکسي متولون، از اومادرين، اومنادرن و از پني لالانين همان فنيل آلانين بوده است!
در اين بين به شايعات و باورهاي غلطي بر مي خوريم که شنيدن آن انسان را از خنده روده بر مي کند اما با اين وجود اين خرافات و اين خزعبلات در بسياري از موارد تحت عنوان دانش روز پرورش اندام به خورد ورزشکاران نگون بخت داده مي شود و بالطبع نتايج نگران کننده عمل کردن به اين قبيل خرافات نيز در طولاني مدت گريبان ورزشکار موهوم پرست و خرافه پرست را مي گيرد.
بسياري از مربيان و ورزشکاران بر اين باور هستند که مصرف پروتئين هر چه بيشتر باشد بهتر است و برخي ديگر از ورزشکاران و مربيان نيز مصرف پروتئين را براي بدن و براي کبد و کليه ها سمي دانسته و بر اين باور هستند که مصرف پروتئين را تا جاي ممکن بايد محدود کرد.

مصرف پروتئين در رژيم روزانه غذايي همواره از بحث برانگيزترين مسائلي است که در تغذيه ورزشي مطرح بوده است و همواره اطلاعات و اظهار نظرهاي ضد و نقيضي در اين مورد منتشر شده است.
انجمن قلب آمريکا در اين باره مي گويد: «کساني که از رژيم هاي پر پروتئين استفاده مي کنند در معرض خطر ابتلا به بيماري هاي کشنده قلبي، نارسايي هاي کليوي و در معرض خطر نارسايي کبدي قرار دارند».
اين در حالي است که بسياري از منابع و بسياري از منخصصين عقيده اي متضاد با اين عقيده را بيان مي دارند و به افزايش معقول پروتئين در رژيم روزانه غذايي ورزشکاران اصرار مي ورزند.
پروتئين در رژيم غذايي و کليه ها!
کليه ها را مي توان مسئول اصلي دفع نيتروژن از بدن دانست. با علم به اين مهم، اين تئوري در ذهن برخي ها شکل گرفته است که افزايش ولو معقول پروتئين دريافتي در طول روز ممکن است فشار منفي شديد بر روي کليه ها اعمال کند. علاوه بر اين، به کساني که از نارسايي و از ناراحتي هاي کليوي رنج مي برند توصيه شده است تا از رژيم هاي کم پروتئين استفاده کرده و تا جاي ممکن نيز از مصرف پروتئين و مواد پروتئين خودداري کنند.
تحقيقي که بر روي ورزشکاران پرورش اندام کاري که روزانه 2.8 گرم پروتئين به ازاي هر کيلوگرم وزن بدن خود مصرف مي کرده اند و همين طور هم بر روي ورزشکاراني که تمرين مداوم داشته و پروتئين کمتري در رژيم روزانه غذايي خود مصرف مي کرده اند انجام شده و به نتايج در خور توجهي رسيده است.
نتيجه اين تحقيقات به روشني ثابت کرده است که مصرف 2.8 گرم به ازاي هر کيلوگرم وزن بدن در روز تاثير منفي معني داري بر بافت کليه ها نداشته است و دليلي هم در دست نيست که بتوان پروتئين را متهم به از کار انداختن بافت کليه ها دانست.
اما محققيني که بر روي اين موضوع تحقيق مي کرده اند به نتيجه در خور توجه تري نيز رسيده اند و آن اينکه: مصرف پروتئين کم در رژيم روزانه غذايي تاثير معني داري در کاستن از تاثير منفي پيري و ديگر عوامل طبيعي بر بافت کليه ها نداشته است و حتي اين شيوه از رژيم غذايي به تشديد فرآيند پيري در بدن آدمي نيز کمک شاياني کرده است.
نتايج به دست آمده از اين تحقيق به روشني ثابت کرده است که کم کردن از ميزان پروتئين مصرفي در طول روز تاثيري در حفظ سلامت کليه ها نداشته است و افزودن معقول و منطقي بر ميزان مصرف پروتئين در رژيم روزانه غذايي ورزشکاران نيز تاثير منفي بر سلامت کليه ها نخواهد داشت.
پروتئين در رژيم غذايي و کبد!
دلايلي روشني هم براي اثبات اين ادعا که رژيم هاي پر پروتئين تاثير منفي بر سلامت کبد خواهد داشت در دست نيست. بدن آدمي براي ترميم صدمات و نارسايي هاي کبدي نياز به دريافت پروتئين کافي در رژيم روزانه غذايي دارد و متيونين موجود در پروتئين مصرف در طول روز نيز براي تبديل شدن چربي ها به ليپوپروتئين ضروري است. لازم به يادآوري است که دفع چربي هاي تجمع يافته در کبد براي تضمين سلامتي اين عضو حساس از بدن نيز ضروري است و تبديل شدن چربي هاي موجود در کبد به ليپو پروتئين اولين گام براي دفع آنها از کبد خواهد بود.
کبد همچنين آمينو اسيدها که اجزاي سازنده پروتئين ها محسوب مي شوند را نيز به عنوان غذايي اصلي خود جذب کرده و به مصرف مي رسانند. همانگونه که مي دانيد مصرف الکل و مصرف داروهاي شيميايي و حتي داروهاي گياهي تاثير منفي بر بافت کبد داشته و موجب بروز مسموميت هاي کبدي شده و در طولاني مدت نيز بافت کبد را از بين مي برد. گفته مي شود که مصرف پروتئين کافي و تامين اسيد آمينه هاي مورد نياز بدن، سلول هاي حساس کبدي را در برابر اين قبيل مسموميت ها محافظت کرده و از وارد شدن صدمه بيشتر به کبد به نحو مطلوبي پيشگيري مي کند.
به طور کلي بدن آدمي براي ترميم نسوج آسيب ديده خود از پروتئين استفاده مي کند. بنابراين ناگفته پيداست که مصرف پروتئين کافي در طول روز براي ترميم مصدوميت ها و براي ترميم نسوج آسيب ديده در بدن مخصوصا در بدن کساني که در طول روز به تمريناتي شديد و طاقت فرسا مي پردازند ضروري خواهد بود.
پروتئين در رژيم غذايي و استخوان ها!
گفته مي شود که مصرف پروتئين زياد در رژيم روزانه غذايي موجب افزايش دفع کلسيم از بدن مي شود. بر اساس اين گفته که از قديم و نديم بر سر زبان ها بوده است فرضيه اي نيز شکل گرفته است مبني بر اين که مصرف پروتئين زياد در رژيم روزانه غذايي با دفع کلسيم از بدن در طولاني مدت همراه بوده و منجر به بروز عارضه پوکي استخوان مي شود.
پوکي استخوان را به نوعي مي توان بيماري دوران پيري مردان و عارضه دوران يائسگي زنان دانست. در اين حالت چگالي استخوان ها کم شده و در نتيجه استخوان ها نيز ***نده و آسيب پذير مي شوند. اين بيماري نوعي بيماري مزمن بوده و درمان آن نيز معمولا سال ها به طول مي انجامد.
زناني که دچار يائسگي مي شوند معمولا از کمبود هورمون زنانه استروژن در بدن رنج مي برند و کمبود اين هورمون در بدن نيز موجب کم شدن احتباس کلسم در استخوان ها شده و نتيجه اين موارد نيز به صورت پوک و ***نده شدن استخوان ها ديده مي شود. دليل اصلي انحناي ستون فقرات در کهنسالان نيز بروز همين عارضه بوده است.
تحقيقاتي که در سال هاي اخير بر روي پروتئين و بر روي رابطه آن با پوکي استخوان انجام شده به اين نتيجه رسيده است که افزايش معقول پروتئين مصرفي در طول روز تاثير منفي بر جذب کلسيم در بدن نداشته است و مصرف پروتئين کافي در رژيم روزانه در افراد مسن حتي موجب افزايش مقاومت و چگالي استخوان ها نيز خواهد شد.
علاوه بر اين، تحقيقات جمعيت شناختي انجام شده بر روي جوامع مختلف بشري نشان داده است افراد و اقوامي که بر طبق سنت و عادتي که دارند از غذاهايي سرشار از پروتئين استفاده مي کنند و اين روند تغذيه براي آنها به نوعي عادت نيز بدل شده است در قياس با ديگر جوامعي که استفاده از مواد غذايي کم پروتئين در بين آنها مرسوم و رايج است از استخوان بندي محکم تري برخوردار بوده و کم تر نيز از عارضه پوکي استخوان و غيره رنج مي برند.
کم کردن پروتئين مصرفي در طول روز اگرچه تا حدودي از دفع کلسيم از بدن پيشگيري مي کند اما بايد به اين مهم نيز توجه داشت که اين شيوه از تغذيه از طرفي ديگر با کم شدن جذب کلسيم از روده ها همراه بوده و در نهايت نيز به ضرر فردي که از اين قبيل رژيم هاي غذايي استفاده مي کند تمام مي شود.
پروتئين در رژيم غذايي و بيماري هاي قلبي!
يافته هاي علمي هرگز از اين ايده باطل که رژيم هاي غذايي پر پروتئين تاثير منفي بر کارکرد قلب داشته و منجر به بروز بيماري هاي قلبي در افراد مي شود حمايت نکرده است و اين گفته را نيز تاييد مي کند که مصرف پروتئين کافي در طول روز براي سلامت و براي بهبود کارکرد قلب و سيستم خون رساني بدن نيز الزامي و ضروري است.
يافته هاي جديد به اين مهم اشاره مي کند که حتي کم کردن از ميزان قند مصرفي در طول روز و جايگزين کردن آن با پروتئين در رژيم روزانه غذايي موجب کاهش امکان و احتمال ابتلا به بيماري هاي عروق کرونري مي شود. بيماري هاي عروق کرونري زماني پديد مي آيند که چربي هاي موجود در خون در ديواره رگ ها رسوب کرده و از خاصيت ارتجاعي رگ ها کم کرده و عروق خوني را تنگ تر و تنگ تر مي کند.
اين در حالي است که مصرف پروتئين کافي در طول روز و جايگزين کردن قندها با پروتئين موجب کاهش يافتن چربي مضر خون شده و در عوض کلسترول مفيد خون را نيز در حد قابل توجهي افزايش مي دهد.
علاوه بر اين بايد به اين مهم نيز توجه داشت که متابوليسم چربي ها و قندها در بدن موجب افزايش راديکال هاي آزاد در بدن شده و افزايش راديکال هاي آزاد نيز روند طبيعي پيري را شدت داده و فرد را در معرض خطر ابتلا به بيماري هاي قلبي و عروقي خطرناک قرار مي دهد.
ديابت و کاهش وزن
متخصصين عقيده دارند که مصرف پروتئين کافي در رژيم روزانه غذايي که در برخي موارد از اين امر به نام استفاده از رژيم هاي غذايي پر پروتئين نيز ياد مي شود ممکن است راه حل مناسبي براي در امان نگه داشتن نوع بشر از خطر بروز ديابت و چاقي باشد.
تحقيقات نشان داده است که رژيم هاي غذايي مبتني بر مصرف چربي، قند و پروتئين به نسبت 30:40:30 در قياس با رژيم هاي مبتني بر 15:55:30 در پايداري ميزان گلوکوز در بدن و همين طور هم در افزايش حساسيت انسوليني و در تثبيت قند خون در بدن افراد عادي و همين طور هم در بدن افرادي که از عارضه ديابت نوع دو رنج مي برند موثر تر واقع شده است.
محققين به اين نتيجه رسيده اند که رژيم هاي سرشار از پروتئين براي کساني که قصد رسيدن به لاغري پايدار و واقعي را داشته باشند نيز موثر بوده است. اصل در رژيم هاي لاغري بر آب کردن چربي ها و نگه داشتن بافت عضلاني خشک و خالص است. با مصرف پروتئين کافي در دوره هاي کات و در دوره هاي چربي سوزي مي توان بر شدت چربي سوزي در بدن افزود و از بافت عضلاني نيز در برابر پديده شوم کاتابوليسم به خوبي محافظت کرد.
برخي تحقيقات نشان داده است که با افزايش پروتئين مصرفي در طول روز اشتها براي خوردن غذاي را نيز تا حدود زيادي مي توان کنترل کرد. اين در حالي است که کم کردن و تعديل قند مصرفي در طول روز همواره با احساس گرسنگي شديد همراه بود و موجب مي شود تا فرد هميشه با ميل به غذا و با اشتها به خوردن مواد غذايي شيرين درگير باشد.
نتيجه
بدن آدمي براي رسيدن به رشد پايدار و براي تسريع ترميم مصدوميت ها نياز به دريافت مقادير کافي پروتئين در رژيم روزانه غذايي دارد. افراط در مصرف پروتئين در بين ورزشکاران رشته هاي قدرتي رايج بوده است و به تازگي عقيده باطلي مبني بر سمي بودن مصرف پروتئين کافي در رژيم روزانه غذايي نيز بر سر زبان ها افتاده است و برخي از ورزشکاران نيز با ايمان آوردن بر اين عقيده غلط، مصرف پروتئين در رژيم روزانه غذايي خود را تا مرز نگران کننده اي کاهش داده اند.
در مصرف پروتئين و در مصرف هر ماده غذايي حد تعادل را رعايت کنيد و به اين مهم نيز توجه داشته باشيد که مقادير و دزهاي ذکر شده براي مصرف پروتئين که در کتاب ها آمده است براي کساني نوشته شده است که سنگين ترين کارشان بلند کردن ليوان چايي و فشار دادن کليدهاي صفحه کليد ماشين حساب و کامپيوتر است.
کساني که در طول روز با وزنه هاي بسيار سنگين تمرين کرده و تمرينات شان نيز از شدتن بسيار بالايي برخوردار است براي رسيدن به رشد و براي ترميم نسوج آسيب ديده بدن خود يقينا نيازمند مصرف مقادير زيادي از پروتئين در رژيم روزانه غذايي خود هستند.
البته ناگفته نماند که مصرف افراطي پروتئين تحت هيچ شرايطي توصيه نمي شود اما مصرف کافي اين ماده غذايي براي ورزشکاران قدرتي کار الزامي است.